Στα νορβηγικά όρη ένας άνδρας ζει μια ήρεμη ζωή. Ώσπου μια μέρα ο μικρότερος αδερφός του, ο πιο επιτυχημένος και γοητευτικός από τους δύο, τον επισκέπτεται ξαφνικά μαζί με τη νέα σύζυγό του. Σύντομα θα αποκαλυφθεί ότι πίσω από το αγγελικό προσωπείο του μικρού αδερφού κρύβεται μια ζοφερή ψυχή.
Το νέο αυτό σκοτεινό θρίλερ του Jo Nesbo είναι το ίδιο εκρηκτικό και πολυεπίπεδο όσο τα μυθιστορήματα της σειράς Χάρι Χόλε.
"Έρχεται η κυρία Μίνα! Έρχεται!" Κι ο αντίλαλος της φωνής του μπερδεύτηκε με τις χαρούμενες φωνές όλων των κατοίκων:
"Έρχεται, έρχεται... η κυρία Μίνα, η κυρία Μίνα, Μίνα, Μίνα!"
Αυτή τη φορά, εκτός απ' την κόκκινη βαλίτσα της, κουβαλούσε η ευαίσθητη κυρία Μίνα και μια μενεξεδιά βαλίτσα, γεμάτη βελόνες, πολύχρωμες κλωστές κι ένα ύφασμα μεταξωτό. Κι ήταν λεπτό κι αραχνοΰφαντο το ύφασμα, τόσο αραχνοΰφαντο που χωρούσε ακόμη και στη χούφτα ενός μωρού. Άμα το ξεδίπλωνες όμως, μπορούσε να σκεπάσει ολόκληρο τον όμορφο τόπο, απ' άκρη σ' άκρη.
Μήπως θυμάστε την ιστορία ενός Αρκούδου που βρήκε ένα πιάνο στο δάσος;
Τα χρόνια πέρασαν, τα όνειρα άρχισαν να ξεφτίζουν και ο Αρκούδος επέστρεψε στο δάσος. Το πιάνο του έμεινε να στέκει σκονισμένο στο ξέφωτο και ο ήχος της μουσικής έσβησε.
Άραγε, ο ερχομός της Μικρής Αρκούδας θα αφυπνίσει μέσα του την αγάπη για τη μουσική;
Δε γνωριζόμαστε, αλλά σε ξέρω. Έχουμε περάσει μέρες και μήνες μαζί, ο καθένας κλεισμένος στο σπίτι του. Έγραψα το βιβλίο αυτό για σένα και για μένα. Για να σου θυμίσω και να θυμηθώ την κοινή δοκιμασία μας, τον κοινό μας αγώνα. Γιατί η κατάθλιψη είναι συνηθισμένη και μοναδική, ύπουλη και διάφανη, τρωτή όπως κι εμείς οι ίδιοι. Ήταν ένας τρόπος να σου πω: Θα περάσει. Να σε διαβεβαιώσω – και συγχρόνως να καθησυχάσω τον εαυτό μου: η αρρώστια μας θεραπεύεται. Η χειρότερή μας μέρα είναι ακριβώς αυτό, και τίποτα περισσότερο: μια μέρα που παρέρχεται και μας φέρνει πιο κοντά στην ίαση.
Το πρώτο ποιητικό βιβλίο της συγγραφέως. Η γνώση και το θαύμα της ζωής.
Ο νομπελίστας φυσικός Κιπ Θορν δήλωσε κάποτε ότι οι μαύρες τρύπες φαίνεται να ταιριάζουν περισσότερο στην επιστημονική φαντασία και τη μυθολογία παρά στον αληθινό κόσμο. Δεν είχε άδικο. Οι μαύρες τρύπες είναι τα πιο αλλόκοτα αντικείμενα στο σύμπαν, αλλά βεβαίως και τα πιο συναρπαστικά. Στη γειτονιά τους, ο χώρος και ο χρόνος δεν έχουν καμιά σχέση με ό,τι γνωρίζουμε από τη γαλήνια ουράνια μηχανική του Νεύτωνα. Αντίθετα, συμπεριφέρονται με τρόπο που αψηφά κάθε ανθρώπινη εμπειρία: δημιουργούν μια απύθμενη άβυσσο απ’ όπου δεν ξεφεύγει τίποτα - ούτε καν το φως.
Ο ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ, στο περίφημο Υπόμνημά του (1803), θέλοντας να αναδείξει τη θεμελιώδη σημασία των γαλλικών εξελίξεων για τους Έλληνες, σημείωνε ότι, ιδίως μετά το 1789, "η εθνική ματαιοδοξία παραχώρησε τη θέση της στη συμπεριφορά ενός λαού ο οποίος ετοιμάζεται να μεταβληθεί σε έθνος": να αποκτήσει δηλαδή πολιτική αυτοσυνειδησία και να διεκδικήσει ανεξάρτητη πολιτική ύπαρξη.
Η ανθρώπινη υγεία είναι θεμελιωμένη σε έναν πανίσχυρο μηχανισμό, το ανοσιακό μας σύστημα. Η ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να καταπολεμά τις ασθένειες και να θεραπεύεται συνιστά ένα από τα μεγάλα μυστήρια -και θαύματα- της φύσης. Τα τελευταία χρόνια, όμως, η επιστημονική έρευνα έχει αποκαλύψει ότι η ικανότητα αυτή οφείλεται στη δράση ενός εκτεταμένου δικτύου από εξειδικευμένα κύτταρα, ρυθμιστικές πρωτεΐνες και γονίδια ειδικού σκοπού, που όλα μαζί συγκροτούν έναν περίτεχνο μηχανισμό ο οποίος λειτουργεί αδιάκοπα.
Από το Παρίσι στο Λονδίνο του Μεσοπολέμου. Ο Τζορτζ Όργουελ βιώνει την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Μένει νηστικός για μέρες· εργάζεται σε υπόγεια υπό άθλιες συνθήκες για πενταροδεκάρες· μαθαίνει να ζει, να κοιμάται και να καπνίζει με μισή κορώνα τη μέρα· μαζεύει γόπες από τα πεζοδρόμια-επιβιώνει με "τσάι και δυο φέτες ψωμί"· κοιμάται στο πάτωμα με μαξιλάρι τα παπούτσια του, σε παγκάκια και σε κοιτώνες αστέγων.
