Αθήνα, περί το 1950-'51, με τον Εμφύλιο μόνο τυπικά να έχει τελειώσει. Ο Ιάσονας εξακολουθεί να κυκλοφορεί με τη στολή του φαντάρου παρότι απολύθηκε απ' τον στρατό πριν από τρεις μήνες. Όχι μόνο λεφτά για πολιτικά ρούχα δεν έχει, τα καταφέρνει δύσκολα ακόμα και για το καθημερινό φαγητό. Μια μέρα, σχεδόν τυχαία, βρίσκεται στο "πατάρι" του Καφέ Εσπρέσο, χώρος όπου συχνάζουν λιγότερο ή περισσότερο φερέλπιδες νέοι λογοτέχνες.
ΑΡΛΕΤΑ ΕΦ' ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ
Η υπαρξιακή αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου αποτυπώνεται έντονα στους στίχους. Αντιμέτωποι με τα αιώνια ερωτήματα, σε σχέση με την ζωή και το νόημά της, τον έρωτα, την μοναξιά, την βιοπάλη, τον θάνατο, ψάχνουμε απαντήσεις-λύσεις.
Ασπρόμαυρες εικόνες της πόλης και των ανθρώπων της, μικρές ιστορίες καθημερινότητας, φλας και αναλαμπές στην μονοτονία και στο γκρίζο της ρουτίνας.
Κανένας δεν του ξεφεύγει. Καμιά δικαιολογία δεν είναι αρκετή, κανένας λόγος δεν θα τον κάμψει. Κανένας φόβος, κανένα παράπονο, καμιά πράξη μεγαλοσύνης, καμιά απειλή. Δίκαιοι και άδικοι, πλούσιοι και πένητες, αφέντες και δούλοι, βασιλείς και υπήκοοι... όλοι θα σταθούν γυμνοί μπροστά του. Τα αυτιά του είναι κλειστά στα παρακάλια. Θα απαλλάξει από τα υλικά βάρη άντρες, παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένους, χωρίς διακρίσεις, χωρίς θυμό ή λύπη. Και, τώρα, ήρθε για όλους μας.
Ο τίτλος "Τραγούδια ευφρόσυνα" αποτελεί τη συνέχεια του αρχικού, που ήταν "Χελιδών ηδομένη... και τραγούδια ευφρόσυνα", της ζωντανής παράστασης στο Ηρώδειο που είχα διευθύνει το 2005 στο Φεστιβάλ.
Το πρώτο μέρος -Χελιδών ηδομένη- αποτελούσαν πέντε μουσικές ενότητες. Ήταν μια μεταγραφή με ελάχιστες αλλαγές από τις αρχικές θεατρικές εργασίες που είχα γράψει, για λογαριασμό του θεάτρου Τέχνης και του Εθνικού θεάτρου, για τα έργα του Αριστοφάνη Αχαρνής, Σφήκες, Ιππής, Πλούτος, Ειρήνη.
Κυκλοφόρησε σε μια εξαιρετική έκδοση σε CD και DVD από τον Μετρονόμο το 2010.
Έχεις τάσης φυγής; Σε φαντάζεσαι, κάθε που ντροπιάζεσαι και κουράζεσαι, κάπου αλλού; Ναι; Ωραία. Βλέπεις τον θάνατο και σαν διέξοδο; Ναι; Μαλακία σου. Σου αρέσει το κέικ σοκολάτα; Όχι ιδιαίτερα; Ούτε εμένα.
Μανόλης Αναγνωστάκης. Χρονολόγιο της Μαρίας Ακριτίδου
Αλέξης Βάκης: Ο επονίτης Μανόλης Αναγνωστάκης και η καταδίκη του σε θάνατο το 1949
Σπύρος Αραβανής: Ο μελοποιημένος Μανόλης Αναγνωστάκης
Μιχάλης Γρηγορίου: Για τον κύκλο των τραγουδιών "Η αγάπη είναι ο φόβος"
Θέμης Ανδρεάδης: Ένα φωτεινό μυαλό
Συνέντευξη του Μανόλη Αναγνωστάκη στον Θάνο Μικρούτσικο και το Γ΄ Πρόγραμμα
Αρλέτα: Ούτε εμένα, Μανόλη
Νίκος Γκροσδάνης: Για να γνωρίσω έναν ποιητή
Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Αναγνωστάκης, το αφυλάκιστο αεράκι
Χαριτίνη Ξύδη: Ένας πολύ συνειδητός ποιητής
Εκείνη που δεν ήταν. Αυτός που σιδερώνει μόνο πατιλέτες, ζώντας για το απόγευμα κάθε Σαββάτου. Η Γιόλα που κάθεται διαρκώς στο ίδιο τραπέζι του ίδιου μπιστρό, πίνοντας πάντα καπουτσίνο και παραγγέλνοντας το κρύο πιάτο της ημέρας. Το -σπαρακτικό- Δύο που είναι ένας συν ένας...
