Ιβάν Ίλλιτς (1926-2002). Γεννήθηκε στη Βιέννη. Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στο Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο της Ρώμης και έκανε διδακτορικό στην ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Ζάλτσμπουργκ. Πήγε στις Η.Π.Α. το 1951, όπου υπηρέτησε ως βοηθός πάστορας σε μία ενορία Ιρλανδών και Πορτορικανών στην πόλη της Νέας Υόρκης. Από το 1956 έως το 1960 διατέλεσε αντι-πρύτανης στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Πουέρτο Ρίκο, όπου οργάνωσε ένα κέντρο εντατικής εκπαίδευσης στην κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής για Αμερικανούς ιερείς.

Ο Στενός Διάδροµος µας οδηγεί σε ένα συναρπαστικό ταξίδι, σε όλες τις ηπείρους και µέσα από την ανθρώπινη ιστορία, για να ανακαλύψουµε το κρίσιµο συστατικό της ελευθερίας. Η τελική διαπίστωση είναι ότι εξαρτάται από τον καθένα από εµάς: αυτό το συστατικό είναι η δέσµευση που έχουµε ως πολίτες να στηρίζουµε τις δηµοκρατικές αξίες. Σε εποχές όπως η σηµερινή, δε θα µπορούσε να υπάρχει πιο σηµαντικό µήνυµα. Σύµφωνα µε έναν δυτικό µύθο, η πολιτική ελευθερία είναι µια ανθεκτική κατασκευή, η οποία υλοποιείται µέσα από µια διαδικασία «διαφωτισµού».

Ένα από τα σηµαντικότερα προβλήµατα της εποχής µας είναι η απώλεια εµπιστοσύνης του κοινού στην επιστηµονική κοινότητα, λόγω ενός πολύ συχνά διεφθαρµένου συνασπισµού κυβερνητικών και εταιρικών οντοτήτων. Το βιβλίο της Τζούντι Μάικοβιτς και του Κεντ Χεκενλάιβλι βυθίζεται σ’ αυτή την αχαλίνωτη διαφθορά, η οποία κρύβει τις επιστηµονικές αλήθειες που ενδέχεται να αντιβαίνουν σε εταιρικά οικονοµικά συµφέροντα. Αυτό που κυρίως διδάσκει το βιβλίο είναι ότι η επιστήµη αποτελεί ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Δεν είναι κάτι καθαρό και αγνό, όπως θα έπρεπε.

Ένας Γερμανός Μουσολίνι.
Τρεις λέξεις.

Αυτό που δεν ήταν γνωστό ακόμη, όταν οι Ταβιάνι έφτιαχναν τον μαρξιστικό τους "γάλο" ήταν ότι η "επιστημονική" βάση της θεωρίας τους που με τόση ευκολία απέρριψε την αγνότερη θυσία των πιο αποφασισμένων αγωνιστών θα διαλυόταν, αφού είχε παράξει μια σειρά από δικτατορίες που συνέθλιψαν το όραμα για ελευθερία, χωρίς να χύσει κανείς, από όσους τις έζησαν, ένα δάκρυ. [...] Η σκυτάλη του παθιασμένου αγώνα δεν χαρίστηκε σε κανένα κόμμα σε καμιά δήθεν ανώτερη επιστημονικοφανή αυθεντία.

Ιχνηλατώντας τον δρόμο που επέλεξαν οι Ζαπατίστας και οι Βολιβιανοί κοκαλέρος προς την κοινωνική αλλαγή, το πολυεπίπεδο βιβλίο του Λεωνίδα Οικονομάκη φέρνει στο φως άγνωστες πλευρές της ιστορίας των δύο κινημάτων, τις αναλογίες και τις διαφορές τους, για να καταδείξει τις κρίσιμες συγκυρίες που καθόρισαν την πορεία τους.

Το αντίτυπο της έκδοσης Η Κατήχηση των Χωρικών, που υπογράφεται από τον Πέτρο Χαλκό, ψευδώνυμο του Γιάνη Κορδάτου, τυπώθηκε για πρώτη φορά το 1923 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από τον Ελληνικό Κομμουνιστικό Όμιλο της πόλης.

Με το ίδιο ψευδώνυμο ο Κορδάτος έχει υπογράψει πολλά ακόμα κείμενα (κύρια άρθρα, χρονογραφήματα κ.ά.) στο Ριζοσπάστη από την πρώτη περίοδο της συνεργασίας του με την εφημερίδα, το 1919. Αλλά και στη συνέχεια, ως εκπρόσωπος του ΣΕΚΕ στην εφημερίδα και αργότερα ως διευθυντής της, μέχρι το τέλος του 1924.

Η έκδοση είναι αφιερωμένη στα 150 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου επαναστάτη Β. I. Λένιν. Πρόκειται για συλλογή κειμένων που έχουν δημοσιευτεί σε τεύχη της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης και αποτυπώνουν νέες πλευρές στην ανάπτυξη των θεωρητικών επεξεργασιών και της στρατηγικής αντίληψης του ΚΚΕ σε δύο κομβικά ζητήματα: Τις νομοτέλειες για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας και την επαναστατική στρατηγική για την ανατροπή του καπιταλισμού. 

Η έκδοση που κρατάς στα χέρια σου γράφτηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 150 χρόνων από τη γέννηση του Λένιν, που μαζί με τους Μαρξ και Ένγκελς θεμελίωσαν την επαναστατική θεωρία. Φιλοδοξούμε η έκδοση αυτή, στην οποία παρουσιάζουμε και παραθέτουμε αποσπάσματα από έργα του, να αποτελέσει μια πρώτη γνωριμία με το έργο του Λένιν, να δώσει το ερέθισμα ώστε περισσότεροι νέοι και νέες να το μελετήσουν σοβαρά.