Μια ιδέα που έγινε καμπάνια, μια καμπάνια που έγινε έκθεση, μια έκθεση που έγινε βιβλίο.

Η διαδρομή της καμπάνιας "Βάλ’ τους Χ - Ο Μαύρος Χάρτης της Ρατσιστικής Βίας" είναι μακριά και συναρπαστική. Η αποτύπωσή της σε βιβλίο σηματοδοτεί την ολοκλήρωση μιας περιόδου αγώνα για το βασικό: Να γίνει γνωστή η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής ώστε το σύνολο της κοινωνίας να αντιληφθεί το εύρος της δράσης της.

Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τις καταρρεύσεις των καθεστώτων του κρατικού καπιταλισμού στην Ανατολική Ευρώπη.

Από τότε που υπάρχει φασισμός, υπάρχει και αντιφασισμός - γνωστός επίσης ως "antifa". Γεννημένο από την αντίσταση εναντίον του Μουσολίνι και του Χίτλερ τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, το αντιφασιστικό κίνημα αναπτύχθηκε τις επόμενες δεκαετίες και σήμερα αποτελεί την αιχμή του δόρατος απέναντι στην ξενοφοβία, τον ρατσισμό και τον φασισμό.

Ο συγγραφέας, αφορμώμενος από την αντιπαραβολή του αναρχισμού με τον μεταδομισμό, διατείνεται πως το επείγον πολιτικό πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας είναι η ολοένα αυξανόμενη επίταση και επέκταση της εξουσίας. Εστιάζει στην τάση των ριζοσπαστικών πολιτικών θεωριών και κινημάτων να επιβεβαιώνουν την ισχύ και την εξουσία, με ποικίλες μορφές, την ίδια στιγμή που επιχειρούν να την καταλύσουν.

Μια ανάγνωση -διαχρονική- του "φαινομένου ΣΥΡΙΖΑ" από έναν αναλυτή που, στον γραπτό Τύπο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση μεταφέρει την άποψη ότι εκείνο που έζησε η Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια είναι κάτι που έφερε μια βαθύτερη διαταραχή στο πολιτικό σύστημα. Που, στην ουσία, μετάλλαξε την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.

ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΑΚΟΥΣ

Ένα ρεπορτάζ, μια ιστορική περιήγηση σε μία από τις πολυτιμότερες πηγές που αντικατοπτρίζουν το κλίμα της έντονης πολιτικοποίησης-κομματικοποίησης και του ριζοσπαστισμού των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης: τις προκηρύξεις, τις μπροσούρες και τα φυλλάδια, τα οποία κυκλοφορούσαν άφθονα σε γειτονιές, διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και πορείες.
Ο αναγνώστης θα μεταφερθεί σε χρόνια επαναστατικού ενθουσιασμού, αλλά και φανατισμού και αντιπαραθέσεων για το ποιος είναι ο σωστός δρόμος για να φτάσεις στον... παράδεισο της κοινωνικής χειραφέτησης.

Παγκόσμια γεγονότα είχαμε πολλά, από τον θάνατο της Νταϊάνας έως το Μουντιάλ, όπως και γεγονότα βίαια και πραγματικά, από πολέμους έως γενοκτονίες, όμως συμβολικό γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας, δηλαδή γεγονός όχι μόνο με παγκόσμια απήχηση αλλά και που να θέτει σε αμφισβήτηση την ίδια την παγκοσμιοποίηση, κανένα. Σε όλη τη διάρκεια αυτής της στασιμότητας κατά τη δεκαετία του 1990 υπήρχε «απεργία γεγονότων» (κατά την έκφραση του αργεντινού συγγραφέα Μασεδόνιο Φερνάντες). Να, λοιπόν, που η απεργία τελείωσε! Τα γεγονότα έπαψαν να απεργούν.

Η κατάρρευση των πύργων είναι το μείζον συμβολικό συμβάν. Φανταστείτε το ενδεχόμενο να μην είχαν καταρρεύσει ή να είχε καταρρεύσει μόνον ο ένας: το αποτέλεσμα δεν θα ήταν καθόλου το ίδιο. Η λαμπρή απόδειξη της ευθραυστότητας της παγκόσμιας δύναμης δεν θα ήταν η ίδια.
Οι πύργοι, οι οποίοι ήταν έμβλημα αυτής της δύναμης, την ενσαρκώνουν ακόμη στο δραματικό τους τέλος, που μοιάζει με αυτοκτονία. Βλέποντάς τους να καταρρέουν, σαν εκ των έσω, είχαμε την εντύπωση πως αυτοκτονούσαν απαντώντας στην αυτοκτονία των αεροπλάνων-καμικάζι.