Στην αφυπνιστική αυτή μελέτη, που γνώρισε τεράστια επιτυχία και προκάλεσε θύελλα συζητήσεων και δημοσιευμάτων τόσο στον διεθνή όσο και στον ελληνικό Τύπο, οι Steven Levitsky και Daniel Ziblatt, πολιτικοί επιστήμονες και καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, απαριθμούν και αναλύουν τα χαρακτηριστικά σημάδια που εμφανίζονται κάθε φορά που μια δημοκρατία πνέει τα λοίσθια, ενώ κάνουν λόγο και για τα μέσα που μπορούν να αναστείλουν την ασθένεια του δημοκρατικού πολιτεύματος, επισημαίνοντας ότι οι δημοκρατίες θα επιβιώσουν μόνο αν αποφασίσουν να υπερασπιστούν τις αρχές και τα ιδεώδη τους.

Η Ηγεμονία και Σοσιαλιστική Στρατηγική δημοσιεύθηκε αρχικά το 1985 και από τότε βρίσκεται στο επίκεντρο πολλών σημαντικών θεωρητικο-πολιτικών συζητήσεων, τόσο στον αγγλοσαξονικό κόσμο όσο και αλλού. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στη σύγχρονη σκηνή από τότε. Για να αναφερθούμε μόνο στις πιο σημαντικές εξελίξεις, είναι αρκετό να μνημονεύσουμε το τέλος του Ψυχρού πολέμου και τη διάλυση του σοβιετικού συστήματος. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις δραστικές μεταμορφώσεις της κοινωνικής δομής, οι οποίες αποτελούν τη βάση νέων παραδειγμάτων για τη συγκρότηση κοινωνικών και πολιτικών ταυτοτήτων.

'Ομως υπάρχουν ενδείξεις αλλαγής: 'Ενας εκπληκτικός ξεσηκωμός στη Χιλή, που διαρκεί μήνες και θα ολοκληρωθεί με την καταστροφή του ψευτοδημοκρατικού καθεστώτος που οικοδομήθηκε στο πλαίσιο της θεσμοποίησης που διαπραγματεύτηκε ο Πινοσέτ, οι αυξανόμενες λα'ι'κές κινητοποιήσεις στο Περού και το Εκουαδόρ, η ήττα του Μαουρίσιο Μάκρι στην Αργεντινή και η νίκη του Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ στο Μεξικό ( ο υποψήφιος που οι οπαδοί της Ουάσιγκτον, με τον Μάριο Βάργκας Γιόσα επικεφαλής, πολέμησαν επί είκοσι χρόνια) είναι αναμφισωήτητες ενδείξεις ότι κάτι αλλάζει σε αυτή τη μεριά του κόσμου και ότι

H πρωτοβουλία για την παραγωγή και διακίνηση αναρχικού πολιτικού λόγου και θεωρίας “Ortus” εκδίδει το βιβλίο: “Biennio Rosso-Η Κόκκινη Διετία (1919-1920) | Το κίνημα των εργοστασιακών συμβουλίων & καταλήψεων στην Ιταλία και η συμβολή των αναρχικών”

Αυτά τα κείμενα γράφτηκαν στα μέσα του 2019, κάτω από το βάρος της μεγάλης παρακμιακής κρίσης του παλιμπαιδίζοντος καπιταλισμού που σταδιακά εξελίσσεται σε μεγάλη, παγκόσμια, καταστροφική σύγκρουση μεταξύ Ενωμένων Πολιτειών Αμερικής και Κίνας και γενικότερα μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Η κατάλληλη στρατηγική και ο σωστός στρατηγικός σχεδιασμός αποτελούν τα θεμέλια της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και της διαρκούς επιτυχίας κάθε επιχείρησης. Συνεπώς, η αποτελεσματικότητα και η επιτυχημένη καριέρα των στελεχών εξαρτώνται από την ικανότητά τους να εξασφαλίζουν τις κατάλληλες στρατηγικές στις εκάστοτε συνθήκες του περιβάλλοντος, το οποίο αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς και είναι αβέβαιο, πολύπλοκο και έντονα ανταγωνιστικό.

Το βιβλίο του  Πάνου Τριγάζη είναι μια ευπρόσδεκτη συνεισφορά σε μία περίοδο που πληθαίνουν τα ερωτήματα για το περιεχόμενο της έννοιας της αριστεράς, αλλά και τη στρατηγική της πολιτικής δύναμης της Αριστεράς. Πρόκειται για πυκνή και ιδιαίτερα κατατοπιστική αφήγηση των ιστορικών εξελίξεων στην ελληνική Αριστερά, ή μάλλον καλύτερα των μετασχηματισμών οι οποίοι της επέτρεψαν να αναπτύξει τη στρατηγική της στις μεταβαλλόμενες και ρευστές συνθήκες της μετά το 1989.

Το βιβλίο αποτελείται απο ιστορικές μελέτες μαθητών του Γιάννη Κολιόπουλου, οι οποίες αναφέρονται στην ελληνική ιστορία. Πρόκειται για μια συλλογή η οποία δεν θα μπορούσε παρά να αντικατοπτρίζει τις φάσεις των δικών του ενδιαφερόντων, τους χώρους, δηλαδή τα επιστημονικά πεδία και τις εποχές, όπου οδήγησε τους μαθητές του.

...Ο Πόλεμος είναι μια πράξη βίας, προορισμένη στο να καταναγκάσει τον αντίπαλο να εκτελέσει τη θέληση μας, είναι μια απλή συνέχιση της πολιτικής μ' άλλα μέσα.

Ο πρωτόπειρος δε θα διασχίσει τις διάφορες ζώνες πυκνότητας του κινδύνου χωρίς ν' αντιληφθεί πως το φως της λογικής κινείται εδώ σ' ένα άλλο περιβάλλον κι αντανακλάται διαφορετικά απ' ότι όταν η δραστηριότητα του είναι θεωρητικής υφής. Θα πρέπει, πράγματι, να είναι κανείς πολύ εξαιρετικός άνδρας, για να μη χάσει σ' αυτή την πρώτη επαφή την ικανότητα του για στιγμιαία απόφαση.

Πόσο επίκαιρος είναι ο Μαρξ στον 21ο αιώνα, την εποχή της αυτοματοποίησης και της τεχνητής νοημοσύνης;
Με ποιον τρόπο μπορεί η σκέψη του να μας φανεί χρήσιμη για να ερμηνεύσουμε τις θύελλες του καιρού μας;