Από τα βιβλία που θα προκαλούν πάντα συζητήσεις και διχογνωμίες, ο "Ηγεμόνας" του ιταλού διπλωμάτη, ιστορικού, φιλοσόφου -και γνήσιου τέκνου της Αναγέννησης- Νικολό Μακιαβέλι είναι ένα έργο που έχει επηρεάσει και διαμορφώσει όσο ελάχιστα τη δυτική πολιτική σκέψη και επιστήμη.
Η εικόνα της Λέιλα Χάλεντ έκανε τον γύρο του κόσμου μετά την αεροπειρατεία ενός επιβατικού αεροσκάφους το 1969. Το επονομαζόμενο «κορίτσι σύμβολο της παλαιστινιακής αντίστασης», η νεαρή, αποφασιστική γυναίκα με την παραδοσιακή παλαιστινιακή μαντίλα και το ΑΚ-47 ανά χείρας, σφράγισε μια ολόκληρη εποχή.
Οι συμβολές που περιλαμβάνονται στον ανά χείρας τόμο αποπνέουν μια προσδοκία -ορισμένες ακόμα και μια βεβαιότητα- ότι τα πράγματα στην αστυνομία είναι δυνατό να αλλάξουν. Η αξία αυτών των εισηγήσεων σήμερα, εκτός του ότι παραμένουν επίκαιρες, είναι ότι μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για να συζητηθεί το γιατί δεν έγινε πραγματικότητα κάποια από τις μεταρρυθμίσεις που προτάθηκαν, ούτε καν η κοινοτική αστυνόμευση.
Η μεγάλη αξία του παρόντος έργου της Άγκνες Χέλερ είναι ότι επιτρέπει να σκεφτούμε πολύ βαθύτερα και με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με τις ανθρώπινες ανάγκες και τη σημασία της έννοιας αυτής στη διαμόρφωση της μαρξικής ανάλυσης. Διότι, από την άποψη αυτή, ο Μαρξ έχει παρεξηγηθεί σοβαρά, όχι λιγότερο από τους "μαρξιστές".
Αυτό το βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο, γραμμένο από ακτιβιστές που πήγαν στο Λίβανο για να συμπαρασταθούν στην Αντίσταση κατά της ισραηλινής επίθεσης.
Το πρώτο μέρος αποτελείται από μια αναδρομή στην ιστορία του Λιβάνου, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις από το 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, αλλά και στην ιστορία των κινημάτων Αντίσταση, των απλών ανθρώπων και των αγώνων.
Ο κλάδος της Πολιτικής Επιστήμης στο επίπεδο της ακαδημαϊκής και ερευνητικής παραγωγής στη χώρα μας συμπίπτει ιστορικά με την εμφάνιση και την πολιτική ηγεμονία του ΠΑΣΟΚ. Ο παρών τόμος επιχειρεί να εξετάσει τους διάφορους κινητοποιητικούς μύθους του σοσιαλιστικού συλλογικού υποκειμένου, όπως μορφοποιήθηκαν από το συγκεκριμένο πολιτικό κίνημα και κατά την εξέλιξή του, την Αλλαγή και τον Εκσυγχρονισμό, την εθνική ανεξαρτησία και τη μνημονιακή υπαγωγή, τον αντι-ιμπεριαλισμό και τον εξευρωπαϊσμό, τους Αδέσμευτους και τη σοσιαλδημοκρατία.
Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει τη θεωρία της Πολιτικής Οικονομίας (Κλασσικής και Μαρξιστικής) έτσι όπως αυτή συγκροτήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα τόσο από επιστημονικές συζητήσεις όσο και από κοινωνικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. Στο πρώτο τμήμα του αναλύεται γιατί η επιστήμη των οικονομικών σχέσεων είναι μία «νεαρή» επιστήμη. Επίσης, εξηγείται γιατί και πώς μαζί με τη συγκρότηση των καπιταλιστικών οικονομιών γεννήθηκε και αυτός ο επιστημονικός κλάδος αλλά και γιατί η πρώτη κυρίαρχη εκδοχή του πήρε τη μορφή της Κλασσικής Πολιτικής Οικονομίας.
Η ιδέα του σοσιαλισμού φαίνεται ότι έχει πάψει πια να είναι ελκυστική. Παρά τη γενικευμένη δυσαρέσκεια και δυσφορία για την πορεία του κόσμου μας, ο καπιταλισμός παρουσιάζεται ως ο αξεπέραστος ορίζοντας. Πώς εξηγείται η γήρανση αυτής τής άλλοτε τόσο γοητευτικής ιδέας; Και τι πρέπει να κάνουμε, αν θέλουμε να τη διασώσουμε στους δικούς μας καιρούς; Η ιδέα του σοσιαλισμού έχασε τη λάμψη της επειδή το θεωρητικό της υπόβαθρο στηρίζεται σε παραδοχές προερχόμενες από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης. Παραδοχές που σήμερα, τον 21ο αιώνα, δεν διαθέτουν πλέον καμία πειστικότητα.
"Εδώ και χρόνια, κατακλυζόμαστε από πληροφορίες και απόψεις για το Ισλάμ. Η τραγική παγκόσμια επικαιρότητα, όπως και οι βαθύτατοι μετασχηματισμοί της γαλλικής κοινωνίας, στρέφουν ασταμάτητα την προσοχή μας προς αυτήν τη θρησκεία στην οποία εφημερίδες, ραδιόφωνο, διαδικτυακοί τόποι και τηλεοπτικές εκπομπές αφιερώνουν χρόνο προσπαθώντας να την αποκωδικοποιήσουν. Κι ωστόσο, το παράδοξο παραμένει: όσο περισσότερο εξηγούμε το Ισλάμ, τόσο λιγότερο το καταλαβαίνουμε".
Η έγκριτη δημοσιογράφος, ακτιβίστρια και συγγραφέας Ναόμι Κλάιν έχει αφιερώσει δύο δεκαετίες στη μελέτη των πολιτικών σοκ, της κλιματικής αλλαγής και των εμπορικών επωνυμιών. Μέσα από τη μοναδική οπτική της γωνία, υποστηρίζει ότι ο Τραμπ δεν είναι μια παρέκκλιση, αλλά η λογική κορύφωση των χειρότερων, των πιο επικίνδυνων τάσεων των τελευταίων πενήντα ετών, των συνθηκών που προκάλεσαν την άνοδο του εθνικισμού σε όλο τον κόσμο.
