Το κείμενο του Ζιονό έχει μια μικρή ιστορία, η οποία δεν στερείται πολιτικού ενδιαφέροντος -αλλά πώς θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά με πρωταγωνιστή του κειμένου τον Μακιαβέλλι;
Το "Ινστιτούτο Ρύθμισης Ρολογιών" είναι ένα λογοτεχνικό κόσμημα του τουρκικού μοντερνισμού που εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κλασικά έργα της παγκόσμιας πεζογραφίας. Σε ένα πρώτο επίπεδο καταπιάνεται με τη φαιδρότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, τις αδυναμίες και τα πάθη μας. Σε ένα δεύτερο επίπεδο πραγματεύεται τη σχέση μας με τα ρολόγια και τον χρόνο, δηλαδή την αντίληψη που έχουμε για τη ζωή. Το μυθιστόρημα περιγράφει την κρίσιμη περίοδο της μετάβασης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Τουρκική Δημοκρατία.
Ένα μυθιστόρημα "μοναδικό" και "καθηλωτικό", όπως το χαρακτήρισε η επιτροπή που το επέλεξε πρόσφατα για το επίζηλο βραβείο Booker. Η ενηλικίωση ενός κοριτσιού σε μια συντηρητική κοινωνία και σε μια εποχή βίαιων πολιτικών ταραχών.
"Το εμβληματικό έργο της αγγλικής λογοτεχνίας του 21ου αιώνα" (The Guardian), μιας από τις "εξυπνότερες συγγραφείς εν ζωή" (New York Times), του "θηλυκού Ροθ", όπως τη χαρακτήρισαν, που όμως δεν παρακολουθεί άνδρες σε κρίση, αλλά μια σύγχρονη ώριμη γυναίκα στο ταξίδι της προς μια νέα ζωή.
Ποια σκανδαλώδη μυστικά κρύβονται πίσω από τους τοίχους του Τουρνόν, μικρής επαρχιακής πόλης στις όχθες του Ροδανού, όπου όλοι γνωρίζονται, αλληλοπαρακολουθούνται, αλληλοπροστατεύονται; Γιατί ένα δεκάχρονο παιδί πηδάει από το παράθυρο στο κενό μπροστά στο φακό μιας κάμερας; Αυτός ο θάνατος σημαίνει την αρχή μιας σειράς αυτοκτονιών με θύματα ανήλικα παιδιά, οι οποίες έρχονται να διαταράξουν την επίπλαστη και εύθραυστη ισορροπία και να απελευθερώσουν παλιούς δαίμονες...
Όλα αρχίζουν μ' ένα φριχτό έγκλημα και ο Γουάχς ρίχνεται στο κατόπι του δολοφόνου - όμως δεν πρόκειται για αστυνομικό μυθιστόρημα. Ο ήρωάς του διασχίζει διαγώνια τη Βόρεια Αμερική, από το Κεμπέκ ως το Νέο Μεξικό, με αυτοκίνητα και φορτηγά, κάνοντας οτοστόπ ή σκαρφαλώνοντας λαθραία σε εμπορικά τρένα - όμως δεν είναι μυθιστόρημα δρόμου ή ταξιδιωτική αφήγηση. Βυθίζεται στις αναμνήσεις του Αμερικάνικου Εμφύλιου και η περιπέτεια είναι γεμάτη Ινδιάνους - όμως δεν είναι ιστορικό μυθιστόρημα, ούτε γουέστερν.
Προβηγκία, καλοκαίρι του 1965. Το παιδί ζει σ' ένα βενζινάδικο με τους ηλικιωμένους γονείς του. Σπάνια περνούν αυτοκίνητα. Δεν πηγαίνει στο σχολείο.
Είναι διαφορετικό από τους άλλους.
Η "Επιστροφή" γράφτηκε το 1909 για το λογοτεχνικό περιοδικό Die Neue Rundschau και είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά αφηγήματα του Έσσε που εκδίδεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.
Η ιστορία ξεκινά τα χαράματα.
Σε κάποιο πορτογαλικό χωριό, ένας άντρας εξαφανίζεται. Την ίδια στιγμή, στη Λισαβόνα, ο άνεμος γυρίζει: η Επανάσταση των Γαριφάλων δίνει τέλος στη δικτατορία του Σαλαζάρ.
Η αγωνιώδης και υπαινικτική αφήγηση του Σαµ Σέπαρντ ξεκινά µ’ έναν άνδρα στο σπίτι του, το χάραµα, ο οποίος περιστοιχισµένος από λεύκες και τα µακρινά ουρλιαχτά των κογιότ διαπλέει ήρεµα την απόσταση µεταξύ παρόντος και παρελθόντος. Σταδιακά, οι µνήµες τον κυριεύουν όλο και πιο πολύ: νοερά βλέπει τον εαυτό του σε τροχόσπιτο κινηµατογραφικού συνεργείου, το νεανικό του πρόσωπο τον κοιτάζει από έναν καθρέφτη πλαισιωµένο µε φωτάκια.
