Τι σημαίνει σκηνική αναμέτρηση με το αρχαιοελληνικό δράμα για έναν μη δυτικό σκηνοθέτη ή παραγωγό; Σημαίνει αναμέτρηση με το κανονιστικό πρότυπο του δυτικού θεάτρου, την "τράπεζα γονιδίων" του δυτικού πολιτισμού ή αναμέτρηση με τη σκηνική πολιτιστική ετερότητα μιας αρχαίας κοινωνίας της οποίας "σπάραγμα" συνιστά το διασωθέν αρχαιοελληνικό κείμενο;
Είναι δυνατό να μεταφερθεί το μυθιστόρημα της Βρετανίδας συγγραφέα Τζέιν Όστεν στη σύγχρονη σκηνή, όταν είναι τόσο απόλυτα συνδεμένο με την εποχή που το γέννησε; Η "Περηφάνια και Προκατάληψη" γράφτηκε το 1797 και αποτελεί το δεύτερο σε σειρά δημοσίευσης έργο της Τζέιν Όστεν. Ωστόσο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1813, καθώς δεχόταν συνεχώς την απόρριψη των εκδοτικών οίκων της εποχής.
Οι νέες γυναίκες που πασχίζουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας. Εγκλωβισμένες στην εξωτερική εικόνα τους, βλέπουν την κατανάλωση ως μονόδρομο, δυσπιστούν απέναντι στον ρόλο της οικογένειας και αδυνατούν να πιστέψουν στον έρωτα. Περιφρονούν την αγορά, ωστόσο βιοπορίζονται πουλώντας δικά τους φάρμακα μέσω του διαδικτύου. Παγιδευμένες σε μια κοινωνία βασισμένη σε πλασματικές ανάγκες, έχουν χάσει κάθε κίνητρο και αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστούν.
Η "Φροσύνη" του Στέφανου Παπατρέχα, ο μονόλογος για το πρόσωπο-θρύλο των Ιωαννίνων, ανεβαίνει στο Θέατρο Άβατον μαζί με την "Πασού", έναν δεύτερο μονόλογο, του οποίου ηρωίδα είναι η ηθική αυτουργός του πνιγμού της Κυρα-Φροσύνης. Το θύμα δίνει τη σκυτάλη στον θύτη. Δύο παραστάσεις με το ίδιο θέμα, αλλά ιδωμένες από διαφορετική οπτική.
Μετά την εκπαίδευσή του στις παραδοσιακές τέχνες του θεάτρου Νο και Καμπούκι, καθώς και στην αφηγηματική τέχνη Μπουρνάκου, ο Γιόσι Όιντα αποφάσισε ν' αφήσει την πατρίδα του για να διευρύνει την αντίληψή του για το θέατρο. Από το 1968, συνδέεται με τη διεθνή ομάδα που δημιούργησε ο Πήτερ Μπρουκ με το Διεθνές Κέντρο Θεατρικής Δημιουργίας. Ξεχώρισε ιδιαίτερα στους Όικ, στο Κόκαλο, στο Συνέδριο των Πουλιών, στη Μαχαμπχαράτα και στην Τρικυμία.
H παρούσα μονογραφία εντοπίζει το ενδιαφέρον της στις εκφάνσεις των εικαστικών, ιστορικών πρωτοποριών στον χώρο του ευρωπαϊκού θεάτρου και πιο ειδικά αυτού της Ιταλίας. Το έργο καλύπτει ένα κενό της ιστοριογραφικής έρευνας στον χώρο της ιταλικής και εν γένει ευρωπαϊκής τέχνης κατά τη σύγχρονη εποχή, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις εικαστικές τέχνες και στον τρόπο με τον οποίον εκείνες συνδράμουν στην ολοκλήρωση της θεατρικής τέχνης.
Tο βιβλίο αυτό δεν είναι μία ακόμη θεωρητική πραγμάτευση του κωμικού είδους και των σωζόμενων δραμάτων. Απεναντίας, ο συγγραφέας του εξετάζει συστηματικά όλες τις πρακτικές πλευρές της παράστασης της κωμωδίας στην αρχαία Ελλάδα, από τις απαρχές του είδους μέχρι και τη Νέα Κωμωδία, και ανασυνθέτει τη θεατρική πράξη με τρόπο εύληπτο τόσο για τον εξειδικευμένο ερευνητή όσο και για τον μη ειδικό αναγνώστη. Ορισμένα κεφάλαια του βιβλίου πραγματεύονται γενικά θέματα, όπως η εξελικτική πορεία της κωμωδίας, οι εορτές, τα θέατρα και οι κωμικοί ποιητές.
To πολυδιαβασμένο βιβλίο του Αουγκούστο Μποάλ, ενός από τους πιο σημαντικούς θεατρανθρώπους που ανέδειξε ο 20ός αιώνας. Το βιβλίο περιλαμβάνει ασκήσεις και θεατρικά παιχνίδια καθώς και τις βασικές αρχές του Θεάτρου του Καταπιεσμένου. Η ελληνική έκδοση βασίστηκε στην αρχική, βραζιλιάνικη έκδοση η οποία όμως έχει πολλά στοιχεία προφορικού λόγου. Με βοηθητική χρήση και της αγγλικής έκδοσης, δημιουργήσαμε ένα βιβλίο εύχρηστο που θα εκτιμηθεί από όλους τους αναγνώστες για τη συστηματική οργάνωση του περιεχομένου του
Ξεκινώντας από παιχνίδια ομαδικότητας και φτάνοντας μέχρι πιο σύνθετες ασκήσεις οικοδόμησης χαρακτήρων ή διερεύνησης της δομής ενός κειμένου, το βιβλίο Παίζοντας θέατρο. Ασκήσεις και παιχνίδια για τη θεατρική αγωγή προσκαλεί τους εκπαιδευτικούς, αλλά και όποιον επιθυμεί να εμψυχώσει μία ομάδα, στο μεγάλο ταξίδι του θεάτρου. Ακολουθώντας μία σειρά και με τρόπο που μπορεί να γίνει κατανοητός από τα παιδιά (και τις ερασιτεχνικές ομάδες), τα θεατρικά παιχνίδια και οι ασκήσεις, που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, μυούν τους συμμετέχοντες στις βασικές έννοιες του θεάτρου.
